„I śmiech niekiedy może być nauką” - projekt realizowany z dotacji Muzeum Historii Polski w ramach programu: Patriotyzm Jutra.
Debata oksfordzka posiada w Polsce już ponad 25-letnią tradycję. Pedagodzy są zgodni, że jest doskonałą metodą dydaktyczną. Debaty poszerzają horyzonty, uczą logicznego myślenia, precyzyjnego formułowania myśli oraz słuchania ze zrozumieniem cudzych argumentów.
Innymi słowy - kształtują umiejętności i postawy, które powinny cechować każdą osobę, biorącą udział w życiu publicznym i biznesowym.
Projekt „”„I śmiech niekiedy może być nauką” łączy dwie pozornie odległe formy edukacji, którymi są debata oksfordzka i teatr. W 5 mazowieckich szkołach podstawowych przeprowadzamy po 9 warsztatów edukacyjnych, których celem jest nauczenie i przygotowanie grupy młodych ludzi
do wzięcia udziału w prawdziwej oksfordzkiej debacie.
Oto tematy zajęć:
1. Wstęp do debat oksfordzkich i wystąpień publicznych.
2. Etyka debatancka i zasady debat oksfordzkich.
3. Merytoryka debaty - argumentacja i kontrargumentacja.
4. Role mówców i rodzaje tematów w debacie oksfordzkiej.
5. Pozamerytoryczne oddziaływanie na odbiorcę.
6. Bajki Ignacego Krasickiego jako materiał do tezy debaty – warsztaty z aktorem.
7. Wystąpienia publiczne w praktyce - warsztaty z aktorem.
8. Przygotowanie do debaty oksfordzkiej.
9. Finałowa debata oksfordzka.
Przed finalną debatą na forum szkolnym odbędzie się spektakl teatralny, przygotowany specjalnie w celach dydaktycznych przez profesjonalnych realizatorów. Inspiracją będą bajki Krasickiego.
Krasicki podjął zadanie uczenia mądrości praktycznej, opisywania życia codziennego wśród zmagań, zasadzek, oszustw i ślepych zaułków losu, wykorzystując satyrę, sarkazm, żart i śmiech. Stąd przedstawienie oparte na bajkach staje się świetnym przyczynkiem do debaty: czy krytyka może być formą nauki? czy wskazywanie komuś błędów to obrażanie, czy pomoc? czy osobiste doświadczenia są dobrą metodą nauki? Aby teksty bajek były w pełni zrozumiałe edukator-prelegent wygłosi wstęp, a następnie będzie towarzyszył wydarzeniu, na bieżąco wyjaśniając jego zawiłości lingwistyczne.
Po spektaklu młodzież przeprowadzi debatę. Decydujący o zwycięstwie głos będzie miała pozostała część widzów uczestniczących w wydarzeniu. Po podliczeniu głosów okaże się, która drużyna przekonała społeczność szkolną do swojej racji.
Koordynator projektu: Weronika Szymankiewicz i Klaudia Skonieczna